نخستین اندیشه ی خداوند، فرشته ، نخستین واژه خداوند ، انسان ، و نخستین آفریده او ، عشق بود .

زندگی بدون عشق ، به درختی می ماند بی برگ و بار. عشق نیز ، بدون زیبایی و وقار ، به گلی

می ماند بی بو ، و میوه ای بی هسته .

عشق من ! من و تو ، شبنم و اشک هستیم . خداوند در تشنگی پر مهر خود ، ما را می نوشد .

هنگامی که عشق شما را صدا می زند ، در پی او بروید ، حتی اگر شما را به راه های سخت

و ناهموار بکشاند .

عشق به زمان می ماند ، امروز می سازد فردا ویران می کند . عشق ، به خدا می ماند  ،

ویرانه را می سازد . عشق ، از آه بنفشه خوشبو تر است . عشق مهیب تر از طوفان است .

هدایا هرگز عشق را نمی فریبند . جدایی هرگز عشق را دلسرد نمی کند . فقر هرگز عشق

را دنبال نمی کند . حسادت هرگز عشق را نمی آلاید . دیوانگی هرگز عشق را از راه به

در نمی برد .

عشق ، حقیقت است ، حقیقتی بی پیرایه .

عشق با نخستین نگاه شروع می شود . نخستین نگاه عاشق و معشوق ، خطی است که

زندگی روزمره را از سرمستی بیداری جدا می کند . عشق ، نخستین شعله ای است که

بیشه دل انسان را به آتش می کشد . نخستین بوسه عاشقانه ، نوشیدن نخستین جرعه از

جامی است سرشار از شهد زندگی . نخستین بوسه عاشقانه ، رهایی از تردید غمبار

روح است . نخستین بوسه ، آغاز نغمه ی شادمانی است . عشق عاشق و معشوق را

از دنیای چند و چون بیرون می برد ، رشته ای است که بیگانگی گذشته را به روشنی

آینده گره می زند . پلی است بین سکوت احساس و فوران آوازهای روح . عشق دل را

سریر خود می سازد ، شاه وار بر آن تکیه می زند و تاج وفا و اعتماد را بر سر می گذارد .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: